Weblogbrief 12.21, 3 maart 2017

Weblogbrief 12.21, 3 maart 2017

Queridos amigos y familia, ziiten we alweer in de vastentijd. Is er nog iemand van jullie die zich daar iets aan gelegen laat liggen? Voor mij is het gewoon maart en verder niks. Over 2,5 week gaat de zomertijd in en vandaag wordt Yves drie jaar. En avant!

Jullie denken toch niet dat ik mijn complete brieven op de dag van verzending schrijf. Dan zou ik echt terug moeten denken en vele, vele uren achter (voor) mijn laptop moeten zitten. Normaliter gaat het in stukjes, vaal zelfs per dag.

Nu is het maandagochtend van carnaval en kost het mij best enige moeite om de afgelopen dagen terug te halen. Ik begin op de eerste carnavalsdag: vrijdagmiddag en -avond. Ik lever enkele cd's, die ik net gekopieerd heb, in bij Centre Ceramique, word bij Ton & Marion getracteerd op een blikje Rivella en loop daarna op mijn akkertje naar Rim, Desiree & Tristan om hun de leende cd van de Rolling Stones terug te geven. Ik heb hem in mijn vorige brief al gememoreerd: een prima plaat.
Dan, om ongeveer 5 uur, begeef ik me tussen de jongens en meisjes in café de Poort, waar Trudie zich een uur later bij me voegt. Het is gezellig druk en mij valt weer eens op hoe het café voor een belangrijk deel draait op de klandizie van 10 a 20 stamgasten, die ik bijna allemaal goed genoeg ken om een praatje mee te maken. Na de Poort is de Trinal aan de beurt, waar ik Rocky nog hoop te treffen die op die vrijdag 75 jaar is geworden. Hij zou het niet thuis vieren, maar "de stad" in gaan. Helaas, ik loop hem niet tegen het lijf. Wel zie ik diverse andere bekenden, zoals Toussaint & Tonnie en Eddy Waltjé. Daarna staat Onze-Lieve-Vrouweplein op de rol, waar we Marcel en enkele van zijn vrienden (o.a. Eric, Nico) tegenkomen. Damaris zit met de kinderen thuis, om de hoek. Om 10 uur gaan Trudie en ik huiswaarts; morgen is voor mij weer een dag. Trudie gaat dan geocachen. De eerste vijf uur carnaval heb ik achter de kiezen.
Wel moet ik hier nog iets kwijt over mijn bril. Ik heb hem nou bijna vier jaar en om de een of andere reden ben ik er niet helemaal tevreden over. Dus vind ik het maar een beetje erg dat ik vrijdagavond laat in de Prinsessenlaan vlakbij mijn huis onderuit ga, mijn bril verlies en dat dan blijkt dat de rechter arm eraf is. Trudie die met me meegekomen is, vraagt me omstandig of ik nog wel heel ben en dat is gelukkig het geval behalve een wondje bij mijn oog. Dat wordt een blauw oog "mèt die daog", weer eens iets anders. Thuis moet ik mijn oude bril een zijn doosje halen, maar dat doe ik zonder een centje pijn. Wel verordonneert Trudie me om op zaterdagmorgen naar de Specsavers te gaan om te kijken of ze aan de nieuwe nog iets kunnen repareren Dat doe ik dan ook, maar pas a.s. donderdag na carnaval krijg ik uitsluitsel. Met mijn oude bril, door een aardige hulpkracht nog eens prima de luxe bijgesteld, verlaat ik monter de nering tegenover voormalig Venezia in de "Wiecker Brögkstraot".

De zaterdag begint ook verder rustig. Op de tv zie ik een stukje van het Veldeke "kabberet", deze keer zonder de zieke Phil Dumopulin. De andere vijf maken er niettemin een aardige show van.
Daarna lees ik een aardig eind weg in mijn boek van John Wevers: "Eigenwijs in Maastricht". Hij is sinds 2009 de vriend van mijn ex Wil. De presentatie van het boek was op zijn 80ste verjaardag half november. Ik vind het jammer dat ik er toen niet bij kon zijn – ik zat al twee weken in Las Palmas - maar heb me het boek deze week wel aangeschaft. Op de zaterdagmorgen zit ik op bladzijde 150 of zo van de ruim 400. Het is best aardig geschreven.
Dan staat Eva voor de deur, solo. Ze is sinds gisteren terug van een week skiën in Italie, samen met vrienden en hun familie. Dat skiën heeft ze overigens overgelaten aan Jan Willem, Lux & Dalí. Ik krijg een filmpje te zien hoe Lux en Tijn als volleerde skiërs een berg afroetsjen en hoe Dalí met Duuk door de sneeuw banjert. Op de zaterdagochtend is Eva nog eventjes bij Marc & Floor langs geweest om de kleine (Juulke) te bewonderen, voordat ze in de trein naar Maastricht stapte. Wie weet ga ik met Trudie later deze week ook nog een kijkje nemen in Haarlem en Amsterdam.
Op de tv kijk ik een stukje carnaval van L1 in Venlo en daarna, vanaf bijna 4 uur, is op TVMaastricht de overdracht van de macht (en de staddssleutel) in Maastricht aan de beurt. Die vindt plaats in de Bonbonnière, omdat het oude stadhuis van Pieter Post uit de zeventiende eeuw nog in de steigers staat, wegens een opknapbeurt. Vorig jaar vond ik de overdracht een beetje tegenvallen, maar deze keer gaat het stukken beter. Burgemeesterse Annemarie Penn en autoriteiten"toeker" René Persoon maken er een prima spektakel van.
Als het even over 6 geweest is, eten Eva en ik een boterhammetje en daarna gaan we op café-tocht. Om half 9, als we al een tijdje in de Poort zijn, gaat ze haars weegs en sta ik aan de "toog" met (vooral) Louis en Elly ( van Jean Dols). Van cafébaas Jeroen krijg ik een mooie Brand-sjerp in "roed, geel en greun" uitgereikt. Met die om mijn nek betreed ik even later de Tribunal. Wonderwel zie ik daar geen bekenden en dus ben ik snel weer vertrokken naar café de Pieter. Heel druk is het niet in de zaak, wel voor de deur waar zeker 50 mensen aan het bier uit pastic glazen staat te drinken. Binnen loop ik zowaar mevrouw Penn en haar Olaf tegen het lijf en ook bijv. onze "geknievelde" commissaris van de koning Theo Bovens. Echter, voor de aanspraak ben ik – en zo hoort het ook – aangewezen op bijv. Nico (van Bea), Frits van Sintfiet en Bert Bollen en zijn vrouw. Het is er heel gezellig en platgedrukt word ik gelukkig niet. Ik probeer daarna Forum, maar daar is het minder te doen. Om ongeveer 11 uur steek uik de Hoge Brug over naar mijn huis. Ik doe het vandaag voor 5½ uur carnaval.
Wat mij opvalt, is dat in de Pieter de voor mij juiste carnavalsmuziek gedraaid wordt. In andere zaken waar ik kom, zoals de Poort en de Tribunal, hoor ik tussendoor teveel liedjes die ik niet ken.

De zondagmorgen begint vrij laat en ik zie Trudie pas om 12 uur verschijnen. Met zijn drieën wordt er uitgebreid geluncht. Mijn bezige vriendin beslist voor me dat we samen op "Asselegoonsdag" naar het hoge noorden zullen gaan. Bij de Poort is dan weinig meer te doen – de superwoensdag uit de tijd van Rocky & Magda is niet meer.
Vervolgens blijkt dat we bij Harry & Geetje in Oegstgeest niet terecht kunnen, omdat die dan een paar dagen in het Zeeuwse Veere zitten. Als ik Harry aan de telefoon vertel dat "Het Veerse Gat" een nummer van drs. P. is, gaat hij mij toch teleurstellen. Het moet Jaap Fisher zijn, zoals ik natuurlijk behoor te weten. Greetje kan de tekst van het nummer zo opdreunen. Bij Marc & Floor en daarna Eva, Jan Willem, Lux & Dalí kunnen we wel terecht. (Maar ik hoef niet in alle vroegte te vertrekken uit Maastricht, om ongeveer 2 uur in Haarlem is goed genoeg.)
Dan gaan we dames zich op hun gemak klaarmaken voor de eerste echte carnavalsdag. Om kwart voor 3 lopen we naar de Hoge Brug en zij er vervolgens ook overheen. Ik ga naar rechts om een stuk van de "Gran Cabalgata" van Maatsricht te zien. Misschien had ik zelf weer eens mee moeten gaan. Ik zie o.a. Iemand voorbijkomen, midden in een wasmachine met tientallen onderbroeken aan de lijn. "Ederen daag 'n zuuver oonderbrook" is zijn slagzin. Ik maak een praatje met mijn nicht Annemie Jongen, die lid is van een groep met namaakstewardessen zit. Van haar krijg ik zelfs nog een instapkaart van vliegmaatschgappij Sjravel Air uitgereikt. Even later zijn Marja, Miep, Jan, Bert en ene Irene aan de beurt, in prachtige paars-rose pakken op hun kunstig gemaakte fietsstellage. Terzijde, het aantal mensen langs de kant dunt gaandeweg steeds verder uit, van twee, drie rijen tot een en op het einde, in Wieck om kwart voor 5, sta ik ongeveer alleen langs de kant.

In het café tegenover de Martinuskerk in de Rechtstraat is om 5 uur niks te beleven. Dat zal mede komen, omdat Kien ermee opgehouden is om levende muziek in huis te halen. Ik ga terug naar de Aw Brögk en loop met het starrtje van de optocht mee. Die buigt overigens af naar de Kesselsade om dan over de Markt te gaan, door de Helmstraat en dan naar Prins Carnaval, de Tempeleers en de notabelen op het Vrijthof.
Trudie tref ik om kwart over 6 in de Poort. Ze is geen fan meer van carnaval, maar is niettemin beweeglijker dan ik. Later gaan we naar de Tribunal, waar ze een lang gesprek heeft met een vriend van Leon en diens vrouw, Trudie akela van vroeger. Daarna is Wim, ober vanb de Poort, maar nu "karnevalsverkleider", haar aanspreekpunt. Een kwartier later moet ze mij bekennen dat hij inderdad veel sympathieker is dan ze vooraf gedacht had. Als we daarna bij Lure zijn, voorheen Crazy Pie, lopen we Pie tegen het lijf, niet Crazy Pie, ook b=niet op zijn Amerikaans Crezy Pai, maar Pie Bartholomeus. Hij heeft uiteraard zijn dochter Julie bij zich. En dan wordt er wat afgekletst. Op de Pieterstraat, met name bij de Pieter, is het erg druk en dus wordt het tijd om op huis aan te gaan. Om half 12 zit ik aan de rolmops in de mayonaise.

Op carnavalsmaandag heb ik vrij spel. Trudie is geocachen en zal dinsdag weer van zich laten horen. Ik vertrek om half 3, zie zowaar eerst nog een stukje van de kinderoptocht in de Maastrichter Brugstraat en ga dan "indrinken" bij 't Perrepluke. Helaas begint het om kwart voor 4 te regenen en het is meer dan een buitje. De straten zijn in een mum van tijd kletsnat en veel "verkleiders" staan op de Markt, het Vrijthof en de Platielstraat opgepakt onder afdakken. Ik duik in de Wolfstraat café de Bobbel in.
Zowaar sta ik even later oog in oog met Gerd Leers en vrienden. Volgens mijn buurman, een ex-slager en restauranthouder, die vanmiddag vanuit Eysden op de fiets is komen aanzetten, is het maar een malafide clubje. Met hem heb ik een uitgebreid gesprek over het leven zelf, Aan de andere kant is iemand aan het nepgoochelen. Om 6 uur ga ik richting The Duke. Ik kan over het Onze-Lieve-Vrouweplein en in de Koestraat zo doorlopen. Ik neem aan dat het door de regemn komt. In The Duke sta ik eerst moedertje ziel alleen, maar met royale aanspraak van de mes=nsen links en rechts van mij. Dan tref ik eerst Ad van Iterson en daarna Rocky met zijn dochter Rachel. Om half 8 zie ik ook Pie Bartholomeus weer, nu met zijn andere dochter Vikkie.
Mijn alinea's moeten niet te lang worden, dus begin ik nu maar een nieuwe. Na The Duke is voormalig café Zeezicht aan de beurt. Hoe het nu heet, weet ik niet (Le Fernand?). Jackie & Lobina zijn er ik geloof afgelopen zomer mee gestopt. Vervolgens sta ik tussen het volk bij Forum en even later al bij de Pieter aan de bar. Met o.a. Bea & Nico maak ik een praatje, dan zie ik Bert Bollen & Margriet weer, nu kolderiek verkleed. Buiten staat mijn buurman Chris met zijn "Mie of Minder Wilders"-pak.
Een van de bijzonderheden van carnaval is dat je echt met jan en alleman aan de praat kunt raken. Daar doe ik graag aan mee. Om 11 uur geef ik er de brui aan en neem de Hoge Brug naar Wieck en mijn huis.

Willen jullie ook nog de dinsdag met mij doornemen? Voor mij is carnaval dan al haast finito. Ik kijk 's ochtends nog eens op de TV naar het eerste stuk van de carnavalsoptocht, dat ik zondag live gemist heb en neem de rest in een moeite nogmaals door. Zie ik Annemie, Marja en Miep nog eens voorbijkomen.
Na mijn lunch hga ik weer de stad in, zie diverse "hermeniekes" bij het beeldje van de "Mestreechter Geis", loop daarna naar de Benne Femme en het Onze-Lieve-Vrouweplein, waar o.a. een uitgebreid fanfaregezelschap in het orange ("Tout Orange") de mensen aan het opjutten is. In The Duke tref ik Eddy Waltjé en daarna in de Pieter Bea & Nico. Dan is het 5 uur geweest en begeef ik me naar Raúl.
Het ventje is geboren op de dinsdag vóór carnaval en ligt bij mijn binnenkomst keurig in zijn bedje in de woonkamer te slapen. Door Marcel en Damaris word ik bijgepraat, met op de duidelijke achtergrond o.a. de muziek van café de Pieter. Dan komen Yves en Trudie eraan, Trudie met ook nog een nieuwe stamppot-ovenschotel van zalm met spinazie en venkel. Als toetje is er rijstenpap met blauwe hagelslag.
Als Trudie en ik weer buiten staan om half 9, regent het "aw wiever". Dus nemen we maar het aitootje naar haar huis om een film te kijken: de biografie van de Engelse (Cambrigde) astrofysicus Stephen (spreek uit: Steven) Hawking. Hij is uit 2014 en heet: "The theory of everything". Meer dan Hawking's wetenschappelijke prestaties komt zijn privéleven aan bod, maar het is een mooie film; daar doe ik niks aan af. Hawking's "A brief history of time" ga ik nog eens lezen.
Thuis gekomen kijk ik naar Jinek & Pauw met Jan Roos en Alexander Pechtold als politieke gasten.

Op aswoensdag tref ik Trudie om kwart over 9 's ochtends op het station en gaan we samen eerst naar Haarlem en dan naar Amsterdam. Onderweg – heen en terug – zit ik uitgebreid te lezen vin mijn autobiogarfie van John Wevers, best de moeite waard. Er komen trouwnes allerlei figuren voorbij, die ik zelf ook (een beetje) ken.
In Haarlem gaan we op bezoek bij Julien, op tien minuten lopen van het station aan de noordkant. Hij is de mega-aanwinst sinds ruim twee weken van Floor & Marc. Het is net als Raúl dinsdagavond een parmantig kereltje met het gewicht van een grote pan zuurvlees. Er wordt ons een overdadige, heel lekkere lunch voorgeschoteld, met kakelvers brood (Mag je dat bij brood wel zo zeggen? Kakelvers is nogal gereserveerd voor eieren.) We blijven langer dan de voorgeschreven totaaltijd van één uur kraamvisite.
Dan wijzen onze keuzedagkaarten naar Amsterdam, waar we eerst door het centrum mogen banjeren. Piet & Tonnie zijn niet thuis, anders waren we daar nog even op ziekenbezoek gegaan bij de maagzweerpatiënt. Ik zit vanaf half 4 solo achter het raam bij café De Zwart aan de cola light. Trudie gaat dan nog naar een paar winkels in de Kalverstraat (Esprit, Zara voor kinderen), voordat ze zich bij me voegt.
Om kwart over 5 doet Jan Willem ons open in Mokum-Zuid en even later komen Eva, Lux & Dalí binnen, na de zwemles van Lux. Er worden wijnflessen geopend - voor mij wordt het whiskey en voor de kinderen sap - en allerlei chips uit de verpakking gehaald. Daarna volgt op mijn eerdere verzoek stamppot boerenkool en hutspot, met daarbij worsten van Unox en de Hema. Als zijstap zijn er ook augurkjes, ziveruitjes en uiteraard de nodige mosterd. Om even over 8 brengt Jan Willem ons met de bolide naar het Amstelstation. Nog net op tijd zit ik opnieuw gereed voor Jinek & Pauw, nu met als politieke gasten Mona Keijzer van het CDA en Fleur Adema van de PVV.

Op de donderdag werk ik deze brief bij en eet dan mijn laatste rolmops in de mayonaise op, met volkoren knäckebröd van Albert Heijn. Voor morgen, als Pieter en Trudie komen lunchen, zal ik nog wat nieuw beleg in huis moeten halen, tenzij ze allebei mijn kroketten lekker genoeg vinden. Om 1 uur komt Peixia schoonmaken en daarrna ziet mijn woning er weer uit zoals hij hoort te zijn: spic en span.
De site van de stemwijzer is overbelast, dus vul ik op de computer de kieswijzer in. Het zijn twintig vragen, die je ook nog nog per stuk hoger of lager kunt waarderen. Ik kom uit op de SP met 73%, vervolgens de PvdA met 69% en dan de ChristenUnie (? tot mijn verbazing) met 58% en de Partij voor de Dieren met 56%. GroenLinks en D66 staan onder de 50%-streep met 47%, de PVV krijgt 29% en de VVD 27%. Mijn stem gaat dus over twee weken naar de SP, of wordt het toch de best linkse Partij voor de Dieren? Vanavond zal ik Trudie instrueren.
Ik mag vervolgens naar Specsavers om mijn bril op te halen. Hij is min of meer provisorisch gelijmd en onduidelijk is hoe lang hij het uit gaat houden. Het is wel allemaal gratis voor me in orde gebracht, waarvoor mijn dank. Vooralsnog blijf ik maar mijn oude bril, met bruingeel montuur, op mijn neus zetten.
In Centre Ceramique lees ik de Limburger en ga dan te voet naar Trudie. Daar krijg ik nog eens zuurvlees met opgebakken aardappeltjes en boontjes; dat zuurvlees is mijn favoriete eten. Trudie knipt ook mijn haar en later kijken we naar een nieuwe film: Wild things, maar die valt een beetje tegen. Om 11 uur kijk ik in mijn eigen "barak" nog naar Pauw & Jinek, nadat ze me op tijd met het autootje heeft teruggebracht. De beide politieke gasten, Sybrand Buma van het CDA en Lodewijk Asscher van de PvdA doen het best goed.

Op de vrijdagmorgen vul ik mijn aangifte directe inkomstenbelasting in. Nagenoeg alles is al voor me gedaan en als er niks raars gebeurt, krijg ik deze zomer 107 euro terug (na eerst als voorschot ruim 5500 betaald te hebben). Ik draai een was, beantwoord mijn mail, o.a. van Piet & Tonnie, kruip dan voor het laatst in Maastricht in de rol van weblogbriefschrijver.
Zal ik die deze keer eens eindigen met een cd? Daarvoor had ik eigenlijk de overgezette 78-toerenplaten van Thei Menten en vrienden willen gebruiken, maar omdat Piet & Tonnie niet gekomen zijn deze carnaval, valt die keuze af. Wel besluit ik ineens dat ik deze brief net zo goed vandaag al kan versturen.
Hoe ik erop kom, weet ik niet zo vlug, maar laat ik Tony Joe White maar als uitlui gebruiken. De man van de wereldhit "Polk Salad Annie" heeft op zijn oude dag (hij is van 1943) een nieuwe cd bij elkaar gefietst. Op zijn "Rain Crow" uit 2016 staan negen liedjes:
01.Hoochie woman
02.The bad wind
03.Rain crow
04.The opening of the box
05.Right back in the fire
06.The middle of nowhere
07.Conjure child
08.Where do they go?
09.Tell me a swamp story
Ik geef toe: aan Thei Menten kan hij niet tippen, maar ik vind het toch wel een mooi album. Jullie willen uitschieters? Dan begin ik gewoon bovenaan met "Hoochie woman" en "The bad wind". Het titelnummer vind ik helaas van mindere kwaliteit, maar daarna is er mijns inziens niks mis met bijv. "The opening of the box" En dan was hem dan, nummertje 20.21 van deze winter, zonder boekenbijlage. Ik verstuur hem vandaag al, dus hoef ik niet al a.s. dinsdag opnieuw in aktie te komen. Mijn volgende epistel mogen jullie daarom pas verwachten eind volgende week, 9 of 10 maart 2017, als ik weer eens monter het gezondheidsbolwerk van de Palmese universiteit ga bezoeken. Voor nu. jij moet niet zo draaien... en vergeet niet je snoepjes pas op de zondagen op te eten. De vastentijd is aangebroken. Het ga julie niettemin voor de wind en tot ziens maar weer, hasta luego, PaulK.