Queridos amigos y familia, hier ben ik weer, met mijn nulde brief van de winter 2015-2016.
Als amuse vertel ik jullie wat een ei in het Spaans is. Natuurlijk, een consumptie-ei is een "huevo", als het aan de kleine kant is, "huevito". Maar er is zoveel meer te beleven aan het woord eitje. Als bijv. iets een eitje is, heel gemakkelijk gaat, gebruikt de Spanjaard de uitdrukking "pan comido", brood dat al gegeten is. En wie bijv. premier Rutte of zijn schoonvader een (zachtgekookt) eitje vindt, een sufferd, zegt in mijn tweede vaderland dat hij een "cebollino" is. Tenslotte, ook in het Castiliaans is een half ei meer dan een lege dop, maar de uitdrukking hier is: "Más vale pan y ensalada que no comer nada", alleen brood en sla is nog altijd beter dan helemaal niks te eten.
Hoort bij een amuse ook een muziekje? Nog niet zo lang geleden wist ik dat ik dan de laatste van Pink Floyd uit 2014 zou inbrengen, die zonder Syd Barrett en gelukkig ook zonder Roger Waters. De CD heet "The endless river", met gitarist David Gilmour naast Rick Wright en Nick Mason. En toen kwam onlangs de CD "Rattle that lock" van David Gilmour solo uit. Zijn stem blijft aardig, zoetgevooisd, maar vooral zijn gitaarspel vind ik super. Mochten jullie de plaat nog niet in huis hebben, kijk dan eens op You Tube naar nummertje 1 van de CD: "5 A.M.". Dit instrumentale nummer hoeft niet per se om 5 uur 's ochtends afgedraaid te worden om "uit de kunst" te zijn. Wat een geluid!
Mijn eerste brief van jaar 11 kunnen jullie a.s. vrijdagmiddag al tot je nemen. Daarin zullen vooral de nodige van mijn belevenissen in de afgelopen zomer plus een handje boekrecensies staan. Het ga jullie goed in het kikkerlandje, hasta luego, PaulK.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten